Każdy ma swój osobisty powód aby wziąć udział  w Biegu Powstania Warszawskiego. Mój jest następujący – m.in. w taki sposób chcę oddać honor powstańcom i ludności cywilnej, którzy w 1944 r. znaleźli się w hakatombie, która powaliła na kolana Warszawę na wiele, wiele lat …

Cieszę się więc móc wieczorem biec ulicami Warszawy w wolnym kraju. Z wielką przyjemnością patrzę na innych ludzi, którzy w sobotni wieczór, również postanawiają zrobić piątkę lub dychę w tej sprawie. Podziwiam różne niepełnosprawne osoby, które o kulach lub na wózkach toczą ciężką walkę o honor i dumę ze swojego wyczynu. Jedni więc poruszają się do przody szybciej inni wolniej; z psami z dziećmi w wózkach. W istocie nie ma to jednak żadnego znaczenia.  W tym momencie jesteśmy wielką wspólnotą połączoną wspomnieniem tamtych dni i chęcią oddania hołdu tamtym bohaterom.

Nie pamiętam który to mój z kolei Bieg Powstania Warszawskiego; to również nie ma żadnego znaczenia. Od lat jednak tak staramy się w taki sposób organizować wakacje i wszelkie wyjazdy aby w tym momencie być w Warszawie; bo tak po prostu nakazuje obowiązek. Zresztą, porobiło się tak, że aby zapisać się do tego biegu trzeba być bardzo czujnym. Dość szybko kończą się pakiety startowe; ich ilość jest oczywiście pochodną pojemności trasy i technicznymi możliwościami organizatorów.

Jeśli nie przytrafi się nam nic zasadniczego … widzimy się na trasie za rok !